Yannis Ritsos - El último verano

 

EL ÚLTIMO VERANO

Colores de despedida de los atardeceres. Hora de que prepares
las tres maletas – los libros, los papeles, las camisas –
y no olvides aquel vestido rosa que tanto te iba
pese a que en invierno no te lo pondrás. Yo,
los pocos días que aún nos quedan, volveré a mirar
los versos que he escrito en julio y agosto
aunque me temo que nada he añadido, más bien
he suprimido muchas cosas, mientras en ellos asoma
la oscura sospecha de que este verano
con sus cigarras, sus árboles, su mar,
con los silbidos de sus barcos en los gloriosos crepúsculos,
con sus paseos en bote a la luz de la luna bajo los balconcillos
y con su falsa piedad, será el último.

                                                                    Karlóvasi, 3-09-1989 

Yannis Ritsos


(ómnibus, n. 50)



Το τελευταίο καλοκαίρι

Αποχαιρετιστήρια χρώματα των δειλινών. Καιρός να ετοιμάσεις
τις τρεις βαλίτσες — τα βιβλία, τα χαρτιά, τα πουκάμισα —
και μην ξεχάσεις εκείνο το ρόδινο φόρεμα που τόσο σου πήγαινε
παρ’ ότι το χειμώνα δε θα το φορέσεις. Εγώ,
τις λίγες μέρες που μας μένουν ακόμη, θα ξανακοιτάξω
τους στίχους που έγραψα Ιούλιο κι Αύγουστο

αν και φοβάμαι πως τίποτα δεν πρόσθεσα, μάλλον
πως έχω αφαιρέσει πολλά, καθώς ανάμεσα τους διαφαίνεται
η σκοτεινή υποψία πως αυτό το καλοκαίρι
με τα τζιτζίκια του, τα δέντρα του, τη θάλασσά του,
με τα σφυρίγματα των πλοίων του στα ένδοξα λιογέρματα,
με τις βαρκάδες του στο φεγγαρόφωτο κάτω απ’ τα μπαλκονάκια
και με την υποκριτική ευσπλαχνία του, θα ‘ναι το τελευταίο.

Γιάννης Ρίτσος

Καρλόβασι, 3.IX.89


Ο Ρίτσος πέθανε το Νοέμβριο του 1990. Το καλοκαίρι στο οποίο αναφέρεται είναι το προτελευταίο του εντέλει. Το ποίημα ανήκει στη συλλογή «Σφυρίγματα πλοίων» και πιθανότατα είναι το τελευταίο που έχει γράψει