A VECES LLEGA UN TIEMPO
la poesía es el instante,
la agonía es el todo.
la agonía de vivir,
después llega un tiempo en que no existes,
en los días que vienen, nadie,
en los barcos que zarpan, nadie,
en todos los rostros, nadie,
en las calles de las aglomeraciones, nadie,
en el límite de la oración, nadie,
en las colinas del silencio, nadie,
en el bosque de la ira, nadie,
en el recuerdo de la lluvia, nadie,
en los sueños de los ciegos, nadie,
en la meditación, nadie,
en todo el olvido, nadie,
en toda la música, nadie,
en tu amor, nadie,
en toda la negación, nadie,
en la revolución, nadie,
nadie,
a veces llega un tiempo vacío
en que no existes.
Yorgos Sarandís
Antología de la poesía griega (Desde el siglo XI hasta nuestros días), ed. de José Antonio Moreno Jurado. Ediciones Clásicas, Madrid, 1997,
ΚΑΠΟΤΕ ΦΤΑΝΕΙ ΕΝΑΣ ΚΑΙΡΟΣ
η ποίηση είναι η στιγμή
η αγωνία είναι το παν
η αγωνία να ζεις
ύστερα φτάνει ένας καιρός που δεν υπάρχεις
στις μέρες που έρχονται κανείς
στα πλοία που φεύγουνε κανείς
σ’ όλα τα πρόσωπα κανείς
στους δρόμους των συνωστισμών κανείς
στο όρος της προσευχής κανείς
στους λόφους της σιγής κανείς
στο δάσος της οργής κανείς
στη μνήμη της βροχής κανείς
στα όνειρα των τυφλών κανείς
σ’ όλη τη λησμονιά κανείς
σ’ όλη τη μουσική κανείς
μες στην αγάπη σου κανείς
σ’ όλη την άρνηση κανείς
στην επανάσταση κανείς
κανείς
κάποτε φτάνει ένας καιρός άδειος
που δεν υπάρχεις.
Γιώργος Σαραντής
No hay comentarios:
Publicar un comentario