EL HOMBRE Y EL CABALLO
Tenía un caballo. Fue a la guerra.
No habían pasado dos meses cuando regresó
con un pie amputado. Al verlo
su caballo relinchó.
Pocos
días después, se lo requisaron.
Nunca volvió.
Y desde entonces, cuando quería
recordar algo inolvidable
de su vida, algo hermoso
—la Virgen, Cristo o el sol
por ejemplo—
recordaba
aquel relincho.
Nikiforos Vretakos
Poesía griega moderna (Horacio Castillo) Selección, traducción directa del griego, prólogo y notas, por el autor. Instituto Griego de Cultura, Buenos Aires, 1997 [no bilingüe]
Ο άνθρωπος και το άλογο
Είχε ένα άλογο. Πήγε στον πόλεμο.
Δεν πέρασαν δυο μήνες που γύρισε πίσω
με κομμένο το πόδι του. Όταν τον είδε
τ’ άλογό του χλιμίντρισε.
Λίγες
μέρες μετά, το επιτάξανε.
Εκείνο δε γύρισε.
Κι από τότε, όταν ήθελε
να θυμηθεί κάτι αξέχαστο από
τη ζωή του, κάτι όμορφο
– την Παναγία, το Χριστό ή τον ήλιο
παραδείγματος χάρη –
θυμόταν
αυτό το χλιμίντρισμα.
Νικηφόρος Βρεττάκος
Το βάθος του κόσμου (1961)
No hay comentarios:
Publicar un comentario