María Kendrou-Agathopoúlou - Encrucijada

 

ENCRUCIJADA

Alguna vez seremos como dos trenes
En una encrucijada
En que apenas alcanzas a gritar
Buenas noches
A ver el rostro del otro
Detrás del vidrio empañado

Ni un apretón de manos

En ningún vaso se acoplarán
Nuestros dedos ahumados
Se teñirán de negro por otro carbón.


María Kendrou-Agathopoúlou


(Versión de Francisco Torres Córdova en La Jornada)



Διασταυρώσεις

Κάποτε θα είμαστε σαν δυο τρένα
Σε μια διασταύρωση
Που μόλις προφταίνεις να φωνάξεις
Καληνύχτα
Να δεις το πρόσωπο του άλλου
Πίσω απ’ το αχνισμένο τζάμι

Καμιά χειραψία

Σε κανένα ποτήρι δε θα εφαρμόζουν
Τα καπνισμένα δάχτυλά μας
Θα μαυρίζουμε από άλλο κάρβουνο.


Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου