Tasos Livaditis - Lo mínimo

 

Lo mínimo

No es que hayas perdido tus sueños más hermosos.
No es que se hayan ido tus más preciados años.
No es, no, que hayas visto a tus últimos amigos
traicionarte o desertar. Este agujero es terrible
en el muro que con trabajo levantaste, noches en vela,
destruyendo tus manos y tus años
en las piedras –muro para ocultarte de la implacable
indiferencia del vacío.
Y ahora, un pequeño agujero, casi invisible, por donde
entra sin ruido e irrevocable
todo el frío de la gran vanidad.

Tasos Livaditis



(Traducción de Francisco Torres Córdova en La Jornada semanal) 




Τα Ελάχιστα

Δεν είναι που έχασες τα πιο ωραία σου όνειρα.
Δεν είναι που φύγανε τα πιο ακριβά σου χρόνια.
Δεν είναι που είδες, όχι, τους τελευταίους σου φίλους
να σε προδίδουν ή να λιποταχτούν.
Ετούτη η τρύπα είναι φριχτή
στον τοίχο που με κόπο είχες σηκώσει , νύχτες άγρυπνος,
ρημάζοντας τα χέρια και τα χρόνια σου
στις πέτρες- τοίχο, για να σε κρύβει απ’ την αμείλιχτη
αδιαφορία του κενού.
Και τώρα μια μικρή τρύπα, σχεδόν αόρατη, απ’ όπου
μπαίνει αθόρυβα κι ανέκκλητα
όλο το ψύχος της μεγάλης ματαιότητας.

Τάσος Λειβαδίτης